„Został nazwany imieniem Jezus”. Trzeba zaznaczyć, że poszczególnym osobom zawsze nadaje się imiona ze względu na jakąś ich właściwość albo czas – tak jak dziecku nadaje się imię świętego, w którego dniu się urodziło – lub też ze względu na pokrewieństwo albo z powodu jakiejś innej właściwości. Natomiast imiona nadawane z Bożego natchnienia oznaczają zawsze jakiś dar darmo dany z Bożej woli tym, którym się je nadaje, tak jak powiedziano do Abrahama: „Będziesz się nazywał Abraham, bo uczyniłem ciebie ojcem mnóstwa narodów”, a następnie do Piotra: „Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół”. A zatem ponieważ człowiekowi Chrystusowi powierzono to zadanie łaski, aby przez Niego wszyscy zostali zbawieni, nazwano Go odpowiednim dla Niego imieniem Jezus, to znaczy Zbawiciel.

Należy zaznaczyć, że imię Jezus ma wielką i różnorodną moc. Jest bowiem ucieczką dla pokutujących, lekarstwem dla chorych, pomocą dla tych, którzy walczą, wsparciem dla tych, którzy się modlą, ponieważ udziela przebaczenia grzechów, łaski nawrócenia, zwycięstwa w pokusach, mocy i zaufania w otrzymanie zbawienia.

Co do pierwszego (to znaczy, że jest ucieczką dla pokutujących) mówi Pismo Święte: „Piszę do was, dzieci, że dostępujecie odpuszczenia grzechów ze względu na Jego imię oraz wszyscy prorocy świadczą o tym”, a św. Augustyn dodaje: „Kim jest Jezus, jeśli nie Zbawicielem? A więc ze względu na Ciebie samego bądź mi Jezusem. Nie, Panie, nie patrz na moje zło tak, abyś zapominał o moim dobru”.

Trzeba zauważyć, że imię to nadaje się w czasie obrzezania, co oznacza, iż zbawienia dostępują ci, którzy zostali duchowo obrzezani. Dlatego mówi św. Bernard: „Bracia, trzeba, byśmy zostali obrzezani i w ten sposób otrzymali imię zbawienia: oczywiście obrzezani nie dzięki literze, lecz w duchu i prawdzie”.

Co do drugiego (to znaczy, że jest lekarstwem dla chorych) mówi Pismo Święte: „Olejek rozlany imię Twe”. Olejek bowiem jest ukojeniem w bólu. Tak samo i to imię Jezus. Dlatego mówi św. Bernard: „Duszo moja, w naczynku słowa posiadasz ukryte lekarstwo, którym jest Jezus, ponieważ w każdej zarazie jest ono zawsze skuteczne”. Piotr z Rawenny dodaje także: „To jest imię, które udziela wzroku ociemniałym, słuchu głuchym, możliwości chodzenia chromym, mowy niemym, życia umarłym”.

Co do trzeciego (to znaczy, że jest pomocą dla tych, którzy walczą) mówi Pismo Święte: „Potężną twierdzą jest imię Pana” oraz: „W imię moje złe duchy będą wyrzucać”, a także: „Wróciło siedemdziesięciu dwóch, z radością mówiąc: «Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają»”. Dlatego dodaje Piotr z Rawenny: „Moc imienia Jezus zmusiła do ucieczki z opanowanych przez diabła ciał całą jego potęgę”.

Co do czwartego (to znaczy, że jest wsparciem dla tych, którzy się modlą) mówi Pismo Święte: „O cokolwiek byście prosili Ojca w imię moje, da wam”. Dlatego dodaje św. Augustyn: „W imię moje, którym jest Jezus Chrystus. Chrystus – znaczy Król, a Jezus – Zbawiciel. O cokolwiek więc prosimy, w imię Zbawiciela prosimy. Jednak On sam jest Zbawicielem nie tylko wtedy, kiedy spełnia to, o co prosimy, lecz także wówczas, gdy tego nie czyni, ponieważ jeśli widzi, że prosi się o coś, co nie prowadzi do zbawienia, okazuje się Zbawicielem przez to, iż tego nie spełnia. Wie bowiem lekarz, o co powinien prosić chory, aby odzyskać zdrowie, a co mu szkodzi. Dlatego nie spełnia woli tych, którzy proszą o to, co im szkodzi, aby ich uzdrowić”.

Zwróć uwagę na słowa św. Bernarda, kiedy mówi o obrzezaniu Chrystusa i o nadaniu Mu imienia: „Wielka i godna podziwu tajemnica: obrzezuje się dziecię i nadaje Mu imię Jezus. O co chodzi w tym połączeniu? Lecz rozpoznaj pośrednika pomiędzy Bogiem a ludźmi, który od samego początku swojego narodzenia łączy sprawy boskie ze sprawami ludzkimi, najniższe z najwyższymi. Rodzi się z kobiety, lecz tak, by owoc jej płodności nie ściął kwiatu dziewictwa; jest owinięty w pieluszki, lecz aniołowie śpiewem oddają cześć tym pieluszkom; kryje się w szopie, lecz oznajmia Go gwiazda świecąca na niebie”. To samo obrzezanie potwierdza prawdę o przyjęciu ludzkiej natury, a imię, które jest ponad wszelkie imię, zapowiada chwałę majestatu.