Piotr, rodem z Werony, był synem rodziców należących do sekty manichejczyków.

Od dzieciństwa okazywał wielki zapał do wiary katolickiej przeciw heretykom. Studiując w Bolonii, wstąpił do Zakonu Kaznodziejskiego pod wpływem kazań św. Dominika, który sam nałożył mu habit.

Budował wszystkich roztropnością, czystością i nieskazitelnością nauki. Był wzorem modlitwy i pokory. Miał wielkie nabożeństwo do Matki Najświętszej i Ona często mu się ukazywała. Pewnego razu jeden z braci zobaczył, jak Najświętsza Maryja Panna nawiedziła Piotra w celi. Oskarżył go wtedy o przyjmowanie niewiasty. Piotr bez bronienia się przyjął karę. Doszedłszy do niezwykłej świętości w gorliwej pracy apostolskiej, nawrócił wielką liczbę heretyków i stał się przedmiotem ich bezgranicznej nienawiści.

 
Mianowany inkwizytorem przez Grzegorza IX, doprowadził do licznych nawróceń w Rzymie, Mediolanie, Florencji i Bolonii. Papież Innocenty IV miał do niego tak wielkie zaufanie, że powierzył mu misję zbadania Reguły nowo założonego zakonu serwitów. Piotr założył dwie fraternie świeckie (był to jeden z etapów powstawania Trzeciego Zakonu Dominikańskiego). Jedna z tych fraterni była założona dla obrony wiary świętej, a druga – dla oddawania szczególnej czci Matce Bożej.

Poznaj legendy o św. Piotrze z Werony

 
Podczas wypełniania misji inkwizytora, Piotr w roku 1252 powracał z Como do Mediolanu. Został napadnięty na drodze przez dwóch heretyków i zamordowany przez jednego z nich. Nie będąc w stanie mówić, w chwili śmierci wypisał swą krwią na ziemi pierwsze słowa symbolu wiary – Credo. Jego zabójca, Karino, nawrócił się, wstąpił do Zakonu Kaznodziejskiego i został bratem konwersem; umarł w opinii świętości.

Żywot Piotra został napisany przez jednego z towarzyszy jego pracy – brata Tomasza de Lontini, przeora i założyciela konwentu w Neapolu, tego samego, który nałożył habit Tomaszowi z Akwinu. Jedenaście miesięcy po męczeńskiej śmierci Piotra z Werony papież Innocenty IV ogłosił go świętym (1253 r.). Jego ciało znajduje się w bazylice Santo Eustorgio w Mediolanie.

Wezwij wstawiennictwa św. Piotra z Werony

 
Na obrazach Piotr pokazywany jest z wielką raną na głowie, czasami też w momencie śmierci, gdy palcem namoczonym we krwi pisze słowo Credo. Znany jest również obraz, często umieszczany w klasztorach dominikańskich – św. Piotr trzyma palec na wargach, nakazując milczenie. Obraz ten nawiązuje do dawnej liturgii, w której wierni przed przyjęciem Komunii świętej powtarzali: „Nie zdradzę Cię pocałunkiem jak Judasz i nie zdradzę Twoich tajemnic przed nieprzyjaciółmi Twymi!”