Reginald urodził się około 1180 roku w diecezji orleańskiej, we Francji.

Był kanonikiem przy kolegiacie St. Aignan w Orleanie. Przez pięć lat był także profesorem prawa kanonicznego na uniwersytecie paryskim. Gdy przybył do Rzymu, aby odwiedzić miejsca święte, spotkał św. Dominika. Przejął się jego słowami i zachwycił ewangelicznym ubóstwem Zakonu oraz jego apostolską działalnością.

Postanowił wstąpić do dominikanów, ale wtedy właśnie powaliła go febra. Nawiedziła go wówczas Najświętsza Maryja Panna wraz ze świętymi męczennicami: Katarzyną Aleksandryjską i Cecylią. Zapytała, czego by sobie życzył. Za radą jednej z tych świętych Reginald pozostawił wybór Maryi. Wówczas Królowa nieba uzdrowiła go i namaściła jego stopy do głoszenia Ewangelii. Potem ze słowami: “Oto habit twego Zakonu” podała mu biały szkaplerz, jaki odtąd mieli przywdziewać dominikanie zamiast dotychczas używanej komży.

Poznaj więcej legend o bł. Reginaldzie

 
Po wstąpieniu do Zakonu Reginald stał się prawą ręką Dominika. W Bolonii, a później w Paryżu, dzięki przykładowi swoich cnót i płomiennej wymowie, przyciągnął do Zakonu wielu młodych oraz sławnych ludzi. Okazał się mądrym organizatorem i gorącym promotorem życia wspólnego. Zorganizował klasztor w łączności z tamtejszym uniwersytetem. Płonął apostolską gorliwością o odnowę królestwa Chrystusa.

Widząc jego sukcesy osiągnięte w Bolonii, Dominik wysłał go do Paryża, by tam organizował życie Zakonu. W Paryżu Reginald przyjął do Zakonu Jordana z Saksonii.

Reginald zmarł przedwcześnie (w wieku 37 lat) w Paryżu w 1220 roku. Umarł z uśmiechem na ustach, wyrażając swoją radość z powodu tego, że życie przeżył na wzór Apostołów. Pochowany został w kościele Notre Dame des Champs. Papież bł. Pius IX zatwierdził jego kult, trwający od niepamiętnych czasów, w dniu 8 lipca 1875 roku. Na obrazach przedstawiany jest w chwili, gdy Matka Boża podaje mu habit Zakonu.