Autorstwo łacińskiego oryginału przypisywane jest św. Hermanowi z Reichenau. Według tradycji bł. Sadok i pozostali sandomierscy dominikańscy męczennicy śpiewali tę pieśń w chwili śmierci.

Salve Regina, Mater misericordiae,
vita, dulcedo et spes nostra, salve.
Ad te clamamus, exsules filii Hevae.
Ad te suspiramus gementes et flentes
in hac lacrimarum valle.
Eia ergo, advocata nostra
illos tuos misericordes oculos ad nos converte.
Et Jesum, benedictum fructum ventris tui,
nobis post hoc exsilium ostende.
o clemens, o pia, o dulcis Virgo Maria.

Witaj Królowo, Matko miłosierdzia.
Życie, słodyczy i nadziejo nasza, witaj!
Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy,
do Ciebie wzdychamy, jęcząc i płacząc na tym łez padole.
Przeto Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy swoje na nas zwróć,
a Jezusa, błogosławiony Owoc żywota Twojego,
po tym wygnaniu nam okaż.
O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo.