Urodziła się w 1493 roku jako Jovana Kosić w miejscowości Relezi niedaleko Podgoricy, w Czarnogórze, w biednej prawosławnej rodzinie hodowców owiec.

Jako dziecko wypasała niewielkie stado owiec. Mała wrażliwa pasterka zachwycała się w wspaniałymi widokami gór, modliła się do Stwórcy, wielbiąc Go za świat, który uważała za wielki cud Boga. Żarliwie Go prosiła, by się jej ukazał.

Właśnie tam, w samotności, wśród gór, Bóg ukazał się jej najpierw jako Dzieciątko Jezus, a później jako Ukrzyżowany. Obie te wizje dziewczyna nosiła głęboko w sercu, zwłaszcza obraz Jezusa rozpiętego na Krzyżu.

Kiedy miała 14 lat, zaczęło jej towarzyszyć pragnienie wyjazdu do nadmorskiego miasta Kotoru, należącego wówczas do Republiki Weneckiej. Po śmierci ojca, w 1507 roku, została przyjęta jako służąca do domu bogatego sędziego i miejskiego radnego kotorskiego Aleksandra Buća. Jego żona, Marina, dawała jej katechezę katolicką i wprowadziła w życie sakramentalne, pozwalając na częste odwiedziny i modlitwy w kościele. Wówczas Jovana porzuciła prawosławie i przeszła na katolicyzm, przyjmując imię Katarzyna, na cześć św. Katarzyny Aleksandryjskiej.

Nauczyła się także czytać i pisać, czytała książki religijne zarówno po łacinie, jak i po włosku, zwłaszcza Pismo Święte. Już wówczas odznaczała się szczególną troską o najbiedniejszych.

Kiedy poznała dominikanów, w wieku dwudziestu dwóch lat, za zgodą kierowników duchowych i biskupa podjęła decyzję, aby zostać rekluzą. Jednocześnie przyjęła habit Trzeciego Zakonu św. Dominika, obierając sobie imię Hosanna, na pamiątkę błogosławionej dominikanki Hosanny z Mantui. Została zamurowana w dominikańskim kościele św. Bartłomieja, gdzie spędziła 7 lat. W swej celi miała okno, przez które mogła uczestniczyć we Mszy św. oraz drugie okno, przez które otrzymywała jedzenie; tą drogą napływały do niej także prośby ludzi o modlitwę.

Po trzęsieniu ziemi, które zniszczyło jej pierwszą pustelnię, Hosanna przeniosła się do celi przy kościele parafialnym św. Pawła.

W swojej maleńkiej celi otrzymała wiele wizji, w tym Dzieciątka Jezus, Matki Bożej, kilku świętych. Atakowały ją także demony, które sprzeciwiały się jej życiu modlitewnemu. Szatan pojawił się raz w przebraniu Maryi, Hosanna jednak zorientowała się, że to diabeł, kiedy podczas wizji próbował nakłonić ją do porzucenia życia pokuty.

Przez ostatnie 52 lata życia Hosanna przestrzegała reguły dominikańskiej. Wokół niej zaczęła gromadzić się grupa kobiet, które zamieszkały w pobliżu, prosząc o wskazówki dla życia duchowego i które uważały Hosannę za swoją przełożoną. Z czasem powstał tam klasztor dominikanek, któremu Hosanna de facto przewodziła, chociaż nigdy w nim nie mieszkała.

Podczas wojny turecko-weneckiej admirał Hayreddin stanął do oblężenia Kotoru z 70 okrętami i 30 tys. żołnierzy. Oblężenie trwało od 11 do 16 sierpnia 1539 r. Mieszkańcy Kotoru przypisują wstawiennictwu Hosanny przetrwanie oblężenia, gdyż biskup osobiście poprosił ją, aby zachęciła lud do obrony miasta. Jej postawa i zachęty oraz zapewnienie o zwycięstwie miały tak duży wpływ na ludność, że – jak podają źródła – wszyscy rzucili się do obrony, nawet kobiety i dzieci.

Hosanna zmarła 27 kwietnia 1565 r. w wieku 72 lat. Wspaniały pogrzeb prowadził biskup Kotoru Luka Bisanti, a jej ciało, niesione w procesji głównymi ulicami miasta, zostało umieszczone w kościele św. Pawła. Kiedy w 1807 roku armia Napoleona przekształciła kościół w magazyn, ciało Hosanny przeniesiono do kolegiaty Matki Bożej.

Mieszkańcy Kotoru czcili ją jako świętą. W 1905 r. rozpoczął się w Rzymie proces beatyfikacyjny. 21 grudnia 1927 r. papież Pius XI zatwierdził jej kult, a formalna beatyfikacja Hosanny nastąpiła w 1934 r. Chorwacki rzeźbiarz Antun Augustinčić wykonał sarkofag, w którym od 1963 r. znajduje się jej ciało.

Już za jej życia mieszkańcy Kotoru zaczęli nazywać ją „trąbą Ducha Świętego” i „nauczycielką mistyki”. Ludzie z różnych środowisk przychodzili do niej po radę, a ona szczególnie gorliwia prosiła o pokój w mieście i wśród zwaśnionych rodzin. Dlatego też nazywano ją „dziewicą pojednania” i „aniołem pokoju”.

Wspomnienie liturgiczne bł. Hosanny przypada 27 kwietnia. Jest patronką miasta i diecezji Kotor oraz modlitwy o jedność chrześcijan i ekumenizmu.