Oprócz osób świeckich do fraterni naszego Zakonu należą także kapłani diecezjalni. Jednym z nich był właśnie Arnold.

Urodził się w 1837 roku w Goch w diecezji Münster w rodzinie gorliwych katolików. Ukończył seminarium duchowne i w 1861 roku został kapłanem diecezjalnym i tercjarzem fraterni kapłańskiej w Zakonie Dominikańskim. Był wielkim głosicielem nabożeństwa do Najświętszego Serca Jezusa. Od roku 1873 zaczął wydawać miesięcznik poświęcony Najświętszemu Sercu, w którym propagował ideę głoszenia misji ewangelizacyjnych we własnym kraju i na obczyźnie.

W maju 1874 roku za inspiracją biskupa Hongkongu zdecydował się na założenie zgromadzenia misyjnego. Pierwszą fundację założył w Holandii w roku 1875, dając w ten sposób początek Zgromadzeniu Słowa Bożego (księży werbistów); potem założył domy misyjne na Dalekim Wschodzie, w Ameryce i Afryce.

W 1878 roku przyjął dla braci jako podstawę do formacji Regułę Trzeciego Zakonu św. Dominika. W późniejszych latach założył również Zgromadzenie Służebnic Ducha Świętego od Wieczystej Adoracji.

Arnold Janssen zmarł 15 stycznia 1909 r. w Steyl. 19 października 1975 r. beatyfikował go Paweł VI; 5 października 2003 r. został ogłoszony świętym przez papieża Jana Pawła II. Na obrazach przedstawiany jest w sutannie i z księgą, czasami na księdze widnieje herb naszego Zakonu. Dziś w założonych przez niego zgromadzeniach żyje ponad 10 tys. misjonarzy, misjonarek i sióstr klauzurowych.