Spotkanie Rodziny Dominikańskiej odbyło się w klasztorze św. Jacka w Warszawie przy ul. Freta.

Uroczystej Mszy świętej, sprawowanej w święto św. Tomasza z Akwinu, przewodniczył o. Paweł Kozacki, prowincjał polskich dominikanów. Mszę koncelebrowało kilkudziesięciu kapłanów z klasztorów w Polsce i na Ukrainie, a uczestniczyli w niej przedstawiciele różnych gałęzi Rodziny Dominikańskiej w Polsce, m.in. bracia nowicjusze ze Służewa, mniszki z Radoń, świeccy dominikanie, siostry dominikanki, członkowie duszpasterstw i wspólnot gromadzących się przy klasztorach dominikańskich.

W kazaniu Prowincjał zwracał uwagę, że zakończony Jubileusz 800-lecia Zakonu był czasem niezwykłej łaski i mamy za co Panu Bogu dziękować. Wskazywał jednocześnie, że – jak podaje to tradycja Zakonu – przed nami 800. rocznica kolejnego ważnego wydarzenia, które stało u początków dominikanów. Prawdopodobnie 15 sierpnia 1217 r. święty ojciec Dominik zebrał kilkunastu pierwszych braci, którzy już wtedy do niego dołączyli, i postanowił ich rozesłać na krańce świata dla kaznodziejstwa, studium i zakładania klasztorów. Jak mówił, ziarno, które leży w jednym miejscu, gnije, dopiero wrzucone w ziemię wydaje plon. Prowincjał wyraził przekonanie, że taki radykalny krok rozesłania Rodziny Dominikańskiej, chociaż wymaga odwagi i otwartości ze strony wszystkich przełożonych, jest dziś szczególnie potrzebny, bo chociaż nie brakuje miejsc, w których już Rodzina Dominikańska jest obecna i skutecznie głosi Ewangelię, to jednak nadal mnóstwo jest takich przestrzeni, do których Dobra Nowina jeszcze nie dotarła. To są te krańce świata, na które pragnął dotrzeć nasz ojciec i założyciel, święty Dominik.

Wspólnej modlitwie podczas Mszy towarzyszyła także pieśń, śpiewana tydzień wcześniej w bazylice św. Jana na Lateranie podczas Mszy z papieżem Franciszkiem na zakończenie Jubileuszu, której słowa odwołują się wprost do jednego z największych i najbardziej inspirujących pragnień świętego Dominika: Mój Boże, moje Miłosierdzie, co się stanie z grzesznikami?

Po Mszy uczestnicy modlitwy mogli spotkać się i dzielić radością przy wspólnym stole w klasztornym refektarzu. Nie zabrakło także spotkania świeckich dominikanów, którzy przyjechali z bardzo wielu fraterni (m.in. z Tarnobrzega, Siedlec, Krakowa, Wrocławia, Łodzi, Szczecina, Radoń i oczywiście z Warszawy). Obecna była także Rada Prowincjalna wraz z o. Dariuszem Kantypowiczem. Spotkanie było okazją do podzielenia się wrażeniami z pobytu kilku osób w Rzymie na zakończeniu Jubileuszu, a także informacjami o najnowszych wydarzeniach w naszych fraterniach.