Okrągłą rocznicę świętowano we wspomnienie patronki fraterni.

W środę, 25 listopada, wieczorną Mszą św. w parafii św. Józefa w Sofii, wraz ze wspomnieniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej, rozpoczęły się obchody święta patronalnego Fraterni oraz dziesiątej rocznicy wydania dekretu erekcyjnego przez generała Zakonu Kaznodziejskiego.

Po Mszy św. w centrum duszpasterskim przy parafii zorganizowano przyjęcie, w którym uczestniczyli gospodarze parafii – ojcowie kapucyni, a także przedstawiciele większości wspólnot świeckich działających przy parafii. W kolejnym tygodniu podobne spotkanie odbędzie się w parafii katolików obrządku wschodniego.

Obchody te stały się zarazem miejscem uroczystego ogłoszenia w Sofii początku Jubileuszu 800-lecia istnienia Zakonu Kaznodziejskiego. W ramach roku jubileuszowego fraternia przygotowuje wydanie w języku bułgarskim kilku podstawowych książek dominikańskich: „Dialogów” św. Katarzyny Sieneńskiej, „Pełni modlitwy” o. Jacka Woronieckiego, „Po co Kościołowi Papież” o. Jacka Salija. Planowane są także wykłady i prelekcje, które poprowadzą na zaproszenie fraterni bracia dominikanie z Polski.

Z okazji jubileuszu fraternia wydała także kartki pamiątkowe. Na ich awersie zamieszczono wizerunek św. Dominika, dla upamiętnienia Jubileuszu 800-lecia Zakonu, na rewersie zaś – postać św. Katarzyny, na pamiątkę jubileuszu istnienia fraterni. Kartki wysłano do sióstr, braci i przyjaciół w Bułgarii, w Polsce i na świecie. Przygotowano także dwa foldery z informacjami na temat świętej Katarzyny Aleksandryjskiej i świeckich Zakonu Kaznodziejskiego.

kartka

Dominikańscy tercjarze zaczęli spotykać się w Sofii na początku lat 90., w większości przyciągnięci przez śp. Marię Kominek. Około roku 2000 było już ośmiu profesów wieczystych i rozpoczęto proces erygowania fraterni, który zakończył się dekretem generała Zakonu wydanym 25 listopada 2005 r. – w dniu wspomnienia św. Katarzyny Aleksandryjskiej, którą Zakon czci jako swoją protektorkę, a którą fraternia wybrała za swoją patronkę.

Początkowo fraternia była przyłączona do wikariatu generalnego Węgier. Od 2014 r. jest przyłączona do Prowincji Polskiej, z której w pewnym sensie się wywodzi i która – przede wszystkim w osobie o. Marka Grzelczaka – troszczyła się o tercjarzy bułgarskich przez wszystkie lata.