Uroczystość odbyła się w święto patrona jednej z trzech krakowskich fraterni.

W sobotę, 15 listopada, świeccy dominikanie tworzący fraternię św. Alberta Wielkiego w Krakowie uczestniczyli w radosnym świętowaniu. Tego dnia osiem osób rozpoczęło nowicjat: Anna Maria Tomasza, Helena Katarzyna, Jolanta Róża, Małgorzata Maria, Artur Tomasz, Mariusz Albert, Mirosław Michał i Patryk Tomasz. Dwie osoby – Joanna Zdzisława i Renata Faustyna – złożyły swoje pierwsze przyrzeczenia na 3 lata.

Uroczystość odbyła się w kościele Najświętszej Maryi Panny Śnieżnej – na Gródku, u mniszek Zakonu Kaznodziejskiego.

Mszę świętą odprawił prowincjał Polskiej Prowincji Dominikanów, o. Paweł Kozacki. Komentując czytaną tego dnia część ewangelicznej przypowieści o talentach, o. Kozacki zwrócił uwagę, że życie dominikańskie musi opierać się na umiejętnym godzeniu ludzkiej mądrości z wiarą objawioną. “Dominikanin to ten, który przede wszystkim wsłuchuje się w Boga, Jego objawienie, w skarby zawarte w Piśmie świętym i tradycji Kościoła. Ale dominikanin to też człowiek, który umie wsłuchiwać się w świat” – podkreślał kaznodzieja.

Przełożony polskich dominikanów – w tym również świeckich członków Zakonu – wyraził radość z tego, że Rodzina Dominikańska nadal się rozszerza. “Mam nadzieję, że będziemy wspólnie puszczać w obieg talenty, którymi Bóg nas obdarowuje. Życzę, abyście robili to w sposób absolutnie niepowtarzalny i właściwy sobie” – mówił w słowie na zakończenie Eucharystii.

Mszę świętą koncelebrował także asystent fraterni, o. Ireneusz Wysokiński. Wśród uczestników uroczystości była przełożona Rady Prowincjalnej Świeckich Dominikanów, Małgorzata Mazur, a także mniszki, zaproszeni goście, rodziny i przyjaciele. Nie zabrakło również świeckich dominikanów z żeńskiej fraterni św. Dominika w Krakowie.

Po Mszy świętej miało miejsce wspólne świętowanie, połączone z krótkim wykładem o życiu i działalności patrona fraterni – św. Alberta Wielkiego. Krótkie słowo do zgromadzonych skierował także o. prof. Jan Andrzej Kłoczowski OP, magister świętej teologii, który wskazywał na konieczność siania ziarna i nieustawania w codziennym trudzie.

„Módlmy się o zrozumienie tych słów w naszym konkretnym kontekście. Módlmy się, by zrozumieć, jaki schemat należy porzucić, aby poddać się odnawiającemu, odmładzającemu działaniu Ducha Świętego” – podsumował uroczystości we fraterni św. Alberta jej przełożony, Jacek Zejma.