DYREKTORIUM ŚWIECKICH ZAKONU KAZNODZIEJSKIEGO PROWINCJI POLSKIEJ
Na podstawie 24 punktu Reguły Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego
oraz Deklaracji Generalnych nr 6 Generała Damiana Byrne’a OP z dnia 16 lutego 1987 roku
i Deklaracji II § 1 Generała Carlosa A. Azpiroz Costa OP z dnia 15 listopada 2007 roku ustanawia się poniższe Dyrektorium partykularne jako akt wykonawczy.

I. Przyjmowanie nowych członków. Czas próby i profesji

Art. 1.

1. W poczet Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego w Prowincji Polskiej mogą ważnie przyjmować:
a. generał Zakonu Kaznodziejskiego i prowincjał Prowincji Polskiej,
b. przełożony fraterni wraz z asystentem; asystenta może zastąpić kapłan delegowany przez prowincjała.

2. W przypadkach uzasadnionych warunkami miejscowymi lub okolicznościami, dotyczącymi kandydata, prowincjał lub kapłan przez niego delegowany może wyjątkowo dokonać przyjęcia prywatnego. Przyjęcie prywatne może być dokonane z zastrzeżeniem, stanowionym w aktach Kapituły Generalnej (Kraków 2004)1.

3. O przyjęciu prywatnym należy powiadomić Przełożonego Prowincjalnego Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego.

 

Art. 2.

Od kandydata wymaga się:
a. umiłowania Kościoła katolickiego i Zakonu Kaznodziejskiego,
b. pozostawania w jedności z Kościołem katolickim, wyrażającego się zdolnością do pełnego uczestnictwa w życiu sakramentalnym,
c. braku przeszkód natury psychicznej do życia zgodnego z wymaganiami Reguły,
d. dojrzałości osobistej, w szczególności zaś katolickiej, wyrażającej się zdolnością i gotowością do życia zgodnego z wymaganiami Reguły,
e. braku przynależności do innego zakonu lub instytutu świeckiego,
f. wieku od 18 do 65 lat; w szczególnie uzasadnionych przypadkach rada fraterni może udzielić zgody na przyjęcie kandydata, który ukończył 65. rok życia.

 

Art. 3.

1. Przyjęcie poprzedzone jest przez postulat, trwający od trzech miesięcy do jednego roku. Okres postulatu może być przedłużony najwyżej o kolejny rok przez radę fraterni, która podejmuje w tej sprawie uchwałę na pisemny wniosek kandydata lub mistrza formacji.

2. O dopuszczeniu kandydata do postulatu decyduje rada fraterni. Pisemny wniosek kandydata o przyjęcie do postulatu przedstawia radzie przełożony, mistrz formacji lub sam kandydat.

3. W czasie trwania postulatu kandydat pod opieką mistrza formacji zapoznaje się ze specyfiką powołania świeckich Zakonu Kaznodziejskiego, ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia profesji oraz praw i obowiązków wynikających z Reguły, Deklaracji Generalnych oraz Dyrektorium.

4. W miarę możliwości, wskazane jest odprawienie przez kandydata indywidualnych rekolekcji i odbycie osobistej rozmowy z asystentem.

 

Art. 4.

1. O przyjęciu kandydata do fraterni i rozpoczęciu nowicjatu decyduje rada fraterni, na pisemny wniosek kandydata, po wysłuchaniu opinii mistrza formacji.

2. Przyjęcie do fraterni odbywa się publicznie (obłóczyny) według obowiązującego rytu.

3. Z dniem przyjęcia rozpoczyna się okres nowicjatu, który trwa od jednego roku do dwóch lat.

4. Celem nowicjatu jest formacja, wprowadzająca w życie zgodne z Regułą. W okresie tym nowicjusz winien zapoznać się z dokumentami i zwyczajami określającymi zasady życia fraterni i jej członków.

5. W miarę możliwości, wskazane jest odprawienie przez nowicjusza indywidualnych rekolekcji i odbycie osobistej rozmowy z asystentem.

 

Art. 5.

1. O dopuszczeniu do profesji decyduje rada fraterni na pisemny wniosek zainteresowanego. Przed podjęciem uchwały rada wysłucha opinii przełożonego i mistrza formacji. Zaleca się, by rada zwróciła się także o opinię do asystenta.

2. Profesję wieczystą poprzedza trzyletni okres profesji czasowej. Zgodnie ze zwyczajem fraterni profesja czasowa może być odnawiana corocznie przez kolejne 3 lata.

3. Na pisemny wniosek zainteresowanego, przełożonego fraterni lub mistrza formacji, rada fraterni może zezwolić na złożenie kolejnych profesji czasowych, na czas określony, łącznie jednakże nie dłuższy niż trzy kolejne lata.

4. O decyzji rady przełożony zawiadamia zainteresowanego najpóźniej na dwa tygodnie przed upływem okresu nowicjatu lub profesji czasowej. W przypadku decyzji negatywnej zawiadomienie następuje na piśmie, bez podawania uzasadnienia.

5. Obrzęd przyjęcia, profesji czasowej i wieczystej określa “Ryt obłóczyn i składania profesji Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego”, zatwierdzony przez Generała Zakonu.

6. Jeśli kandydat znajduje się w obliczu śmierci, może złożyć profesję wieczystą bez żadnych formalności na ręce przełożonego, asystenta lub dowolnego kapłana. W razie niemożliwości skontaktowania się z którąś z wymienionych osób, może przekazać swój zamiar komukolwiek, zobowiązując go do zawiadomienia macierzystej fraterni.

 

Art. 6.

1. Profes prywatny może złożyć profesję wieczystą po odbyciu rocznego nowicjatu i przynajmniej trzyletniego okresu profesji czasowej. Nad formacją profesa prywatnego czuwa promotor prowincjalny lub osoba przez niego wyznaczona.

2. Profes prywatny może wstąpić do fraterni. O przyjęciu decyduje rada fraterni po okresie probacji. Długość okresu probacji ustala rada na czas nie dłuższy niż jeden rok.

3. Profesi prywatni zamieszkali na terenie Polskiej Prowincji są jej członkami. Z tego tytułu są wezwani i zaproszeni do uczestniczenia w życiu wspólnoty Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego. Mogą uczestniczyć w rekolekcjach, zjazdach i spotkaniach. Nie mają jednak czynnego ani biernego prawa wyborczego.

 

Art. 7.

1. Przejście z jednej fraterni do drugiej wymaga uchwały rady fraterni przyjmującej.

2. Uchwała podejmowana jest na pisemny wniosek zainteresowanego, po zapoznaniu się z jego pisemnym lub ustnym uzasadnieniem.

3. Osoba deklarująca przejście do innej fraterni, składając wniosek o przyjęcie przedkłada jego kopię radzie fraterni macierzystej.

4. Przed podjęciem uchwały przełożony fraterni przyjmującej zwraca się do przełożonego fraterni macierzystej osoby przechodzącej o wydanie opinii o niej. Przełożony fraterni macierzystej zobowiązany jest do niezwłocznego przedstawienia takiej opinii.

5. W wypadku zgody rady fraterni przyjmującej, przełożony tej fraterni informuje pisemnie przełożonego fraterni macierzystej o dokonanym przyjęciu.

6. Przełożony fraterni macierzystej przesyła niezwłocznie przełożonemu fraterni przyjmującej dokumenty osobowe osoby przechodzącej, pozostawiając ich kopie w dokumentacji fraterni macierzystej.

 

Art. 8.

1. Świecki Zakonu Kaznodziejskiego może być zawieszony w prawach członka fraterni za:
a. odejście od wiary katolickiej,
b. publiczne zgorszenie wywołane niemoralnym życiem,
c. zawinione, uporczywe, tj. trwające przez okres co najmniej jednego roku, uchylanie się od udziału w życiu i w pracach fraterni.

2. O zawieszeniu decyduje rada fraterni w głosowaniu tajnym. W tym samym trybie rada decyduje o przywróceniu pełni praw i określa warunki tego przywrócenia.

3. Przed podjęciem decyzji o zawieszeniu, rada ma obowiązek umożliwienia osobie, której sankcja ma dotyczyć, złożenia ustnych lub pisemnych wyjaśnień.

4. Po podjęciu uchwały o zawieszeniu rada zawiadamia o tym pisemnie osobę zainteresowaną.

5. Zawieszenie powoduje utratę czynnego i biernego prawa wyborczego we fraterni i w prowincji. Jeśli zawieszony pełnił funkcje we fraterni, jego stanowisko uważa się za wakujące. Jeśli zawieszony pełni funkcje w prowincji, o utracie tej funkcji decyduje rada prowincjalna, którą rada fraterni niezwłocznie zawiadamia o zawieszeniu.

6. Jeżeli po upływie jednego roku od podjęcia uchwały o zawieszeniu nie ustaną przyczyny stanowiące podstawę jej podjęcia, rada fraterni może zwrócić się do prowincjała z wnioskiem o wydalenie zawieszonego w prawach członka fraterni z Zakonu.

 
II. Życie duchowe i pielęgnowanie tradycji

 

Art. 9.

Pamiętając o swej przynależności do Zakonu Kaznodziejskiego. każdy jego członek świecki wspiera Zakon swoją modlitwą, zarówno indywidualną. jak i wspólnotową.

 

Art. 10.

1. Świecki Zakonu Kaznodziejskiego dba o rozwój osobistego życia duchowego poprzez – w miarę możliwości – codzienne:
– pełne uczestnictwo w Ofierze Eucharystycznej,
– sprawowanie Liturgii Godzin, co najmniej zaś Jutrzni i Nieszporów,
– modlitwę, w duchu jedności z całym Zakonem i zgodnie z jego tradycją, antyfonami: O spem miram (po Jutrzni), Salve Regina, O lumen i Ave florum (po Nieszporach),
– modlitwę różańcową,
– modlitwę myślną.

2. Dla słusznej przyczyny Liturgię Godzin można zastąpić częścią różańca, a gdy i to nie jest możliwe, antyfoną O spem miram z wierszem i oracją.

 

Art. 11.

1. O śmierci świeckiego członka Zakonu należy niezwłocznie zawiadomić członków jego fraterni. Wszyscy członkowie fraterni zmarłego:
a. w miarę możliwości winni uczestniczyć w pogrzebie,
b. w terminie ośmiu dni od otrzymania wiadomości o śmierci mają obowiązek uczestniczyć w intencji zmarłego we Mszy świętej i odmówić w jego intencji część chwalebną różańca.

2. Pamiętając o zmarłych członkach i dobrodziejach Zakonu Kaznodziejskiego, jego świeccy członkowie:
a. ofiarują uczestnictwo w trzech Anniwersarzach Zakonu za zmarłych:
– 7 lutego – doroczne wspomnienie zmarłych ojców i matek,
– 5 września – doroczne wspomnienie zmarłych domowników i dobrodziejów Zakonu Kaznodziejskiego,
– 8 listopada – doroczne wspomnienie zmarłych braci i sióstr Zakonu Kaznodziejskiego,
b. codziennie odmawiają przyjęte w ich fraterniach modlitwy za zmarłych całego Zakonu,
c. w przypadku śmierci świeckiego członka Zakonu ofiarowują uczestnictwo w jednej Mszy świętej w intencji zmarłego i odmawiają w jego intencji część różańca.

 

Art. 12.

1. Członkowie fraterni mogą, zgodnie z przyjętymi w niej zwyczajami, posługiwać się tradycyjnymi, zewnętrznymi oznakami przynależności do Zakonu, takimi jak szkaplerz, pasek, herb lub inny znaczek dominikański, różaniec, habit.

2. Habit można zakładać wyłącznie w czasie zamkniętych: spotkań własnych, uroczystości zakonnych i rekolekcji.

3. Każdemu Świeckiemu Zakonu Kaznodziejskiego przysługuje przywilej pochowania w habicie dominikańskim.

 
III. Zebrania i rekolekcje fraterni

 

Art. 13.

1. Spotkania fraterni odbywają się w rytmie ustalonym przez zwyczaj i potrzeby danej wspólnoty.

2. Nie rzadziej niż raz w miesiącu odbywają się spotkania z udziałem asystenta, połączone z Mszą świętą.

3. Stałym elementem spotkań jest, według zwyczaju danej fraterni, wspólna modlitwa Liturgii Godzin.

 

Art. 14.

1. Kto z ważnego powodu nie może uczestniczyć w spotkaniu fraterni, winien zawiadomić o tym wcześniej przełożonego lub innego członka rady i starać się uczestniczyć w spotkaniu duchowo.

2. Osoby obłożnie chore i w podeszłym wieku, przez ofiarę modlitwy i cierpienia, mają szczególny udział w misji Zakonu. Radzie fraterni powierza się troskę o umożliwienie takim osobom udziału w życiu sakramentalnym i wspólnotowym.

 

Art. 15.

1. Co najmniej raz w roku fraternia odbywa rekolekcje zamknięte lub dni skupienia.

2. Przełożony i mistrz formacji uczestniczą w zjeździe i rekolekcjach organizowanych raz do roku i prowadzonych przez promotora prowincjalnego lub kapłana przez niego wskazanego. W rekolekcjach tych mogą uczestniczyć także pozostali członkowie fraterni i profesi prywatni.

 

Art. 16.

1. Wspomnienie liturgiczne patrona jest świętem fraterni.

2. W tym dniu fraternia organizuje uroczyste spotkanie połączone z udziałem w Mszy świętej.

3. Zaleca się, by przyjmowanie nowych członków, a także składanie i odnawianie profesji dokonywało się w dzień patrona, o ile w danej fraterni nie przyjęto innego zwyczaju.

 
IV. Fraternie – struktura i zarządzanie

 

Art. 17.

1. Rada fraterni zbiera się w razie potrzeby, nie rzadziej jednak niż dwa razy w roku.

2. Rada fraterni:
a. dopuszcza kandydatów do postulatu oraz do obłóczyn i profesji,
b. decyduje o zawieszeniu w prawach członka fraterni i o przywróceniu pełni praw,
c. składa wniosek do prowincjała o wydalenie z Zakonu,
d. przyjmuje tematykę pracy formacyjnej,
e. posiada głos doradczy przy mianowaniu asystenta zakonnego fraterni,
f. może przekazywać swoje postulaty radzie prowincjalnej oraz prowincjałowi i kapitule prowincjalnej Zakonu Kaznodziejskiego,
g. w przypadku fraterni afiliowanych przy diecezji: kieruje do prowincjała prośbę o mianowanie wskazanego przez siebie kandydata na asystenta; do prośby dołącza pisemną zgodę kandydata.

 

Art. 18.

1. Radę fraterni stanowią: przełożony, zastępca przełożonego, mistrz formacji, sekretarz, skarbnik, infirmarz i radni, w ilości odpowiadającej zwyczajowi i potrzebom danej fraterni. Liczbę członków rady ustala się na 3, 5 lub 7. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się łączenie funkcji sekretarza, skarbnika i infirmarza z innymi funkcjami i między sobą, a także pełnienie ich przez osoby spoza rady.

2. W posiedzeniach rady może uczestniczyć asystent zakonny z głosem doradczym.

3. Kadencja rady trwa trzy lata.

4. Członkami rady fraterni mogą być tylko profesi wieczyści, członkowie danej fraterni.

 

Art. 19.

1. Wybory nowej rady odbywają się najwcześniej na ostatnim spotkaniu fraterni przed upływem kadencji ustępującej rady, nie później jednak niż trzy miesiące po upływie tej kadencji.

2. Wybory organizuje i przeprowadza zastępca przełożonego ustępującej rady, który ma obowiązek skutecznie zawiadomić o terminie wyborów członków fraterni i asystenta.

3. Dla liczenia głosów powołuje się skrutatorów, w liczbie nie więcej niż dwóch. Wskazanym jest, by jednym ze skrutatorów był asystent. Skrutatorem z wyboru może być profes czasowy lub wieczysty. Skrutatorzy składają przysięgę dochowania tajemnicy wyborów.

4. Ilość członków nowej rady ustala się w głosowaniu jawnym. Prawo głosu przysługuje profesom wieczystym.

5. Radę fraterni wybierają profesi wieczyści w głosowaniu tajnym, spośród kandydatów zgłaszanych bez ograniczeń.

6. Za wybranego uważa się kandydata, który uzyskał ponad połowę ważnie oddanych głosów. Jeżeli pierwsze trzy głosowania nie doprowadzą do skutecznego wyboru, w następnych głosowaniach wystarczy większość względna, tj. za wybranych uważa się kandydatów, którzy uzyskali największą liczbę głosów, stosownie do ilości miejsc pozostałych do obsadzenia.

7. Głos jest ważny, gdy jest oddany na kandydatów w ilości mniejszej lub równej do ustalonej zgodnie z ust. 4. Nikt nie może oddać ważnego głosu na samego siebie.

8. W analogicznym trybie przeprowadza się wybory uzupełniające w wypadku powstania wakatu na stanowisku radnego.

9. Wyjątkowo, gdyby zastępca przełożonego był z jakiegokolwiek powodu niezdolny do wywiązania się ze swych obowiązków, wybory przeprowadzi asystent. O niezdolności zastępcy przełożonego orzeka rada przed upływem swojej kadencji, w głosowaniu tajnym, zwykłą większością głosów. W takiej sytuacji wszystkie kompetencje zastępcy przełożonego, przewidziane w paragrafie niniejszym przejmuje asystent. Jeśli niezdolność zastępcy przełożonego ujawni się po upływie kadencji rady, jego kompetencje przejmuje asystent z urzędu.

 

Art. 20.

1. W wypadku nie przeprowadzenia wyborów w terminie wyżej ustalonym, wybory przeprowadzi niezwłocznie asystent.

2. Jeżeli przeprowadzenie wyborów przez asystenta okaże się niemożliwe lub nieskuteczne, asystent mianuje przełożonego i na jego wniosek pozostałych członków rady.

 

Art. 21.

1. Przełożonego, zastępcę przełożonego oraz mistrza formacji wybierają spośród siebie, w głosowaniu tajnym, członkowie rady, niezwłocznie po jej ustanowieniu.

2. W pierwszej kolejności wybierany jest przełożony. Wybór jest dokonany, jeśli kandydat uzyska ponad połowę ważnie oddanych głosów.

3. Maksymalna ilość głosowań wynosi siedem. W przypadku, gdy w szóstym głosowaniu żaden z kandydatów nie uzyskał wymaganej większości głosów, w głosowaniu siódmym radni dokonują wyboru spośród dwóch kandydatów, którzy w głosowaniu szóstym uzyskali największą liczbę głosów. W przypadku równej ilości głosów oddanych na kandydatów w siódmym głosowaniu, przełożonym zostaje kandydat starszy precedencją, spośród wybieranych w tym głosowaniu.

4. Następnie, w tym samym trybie przeprowadza się wybory mistrza formacji i zastępcy przełożonego. a po nich: skarbnika, sekretarza i infirmarza.

 

Art. 22.

1. Przełożony fraterni jest znakiem jedności wspólnoty, przykładem i stróżem zachowania Reguły. Dba o rozwój fraterni i koordynuje jej pracę.

2. W szczególności, przełożony fraterni:
a. zachęca członków fraterni do zachowywania przepisów Reguły i z miłością upomina,
b. przewodniczy spotkaniom fraterni,
c. zwołuje radę fraterni i przewodniczy jej posiedzeniom,
d. czuwa nad formacją podstawową,
e. otacza szczególną opieką kandydatów i dba o ich pozyskanie,
f. współpracuje z asystentem zakonnym,
g. czuwa nad planem pracy, organizuje rekolekcje i dni skupienia,
h. reprezentuje fraternię na zewnątrz,
i. współpracuje z przełożonymi innych fraterni,
j. składa pisemne sprawozdanie po zakończeniu kadencji.

3. Przełożony fraterni współpracuje z radą prowincjalną, w szczególności przesyła co roku aktualną kartę katalogową fraterni.

4. Przełożony może pełnić funkcję przez dwie kolejne kadencje. Ponownie może zostać wybrany po przerwie trwającej minimum jedną kadencję. Wyjątkowo, na trzecią kolejną kadencję przełożony może zostać wybrany w drodze postulacji, tzn. po otrzymaniu co najmniej 2/3 głosów członków rady.

5. Przekazaniu obowiązków nowemu przełożonemu można nadać, według zwyczajów fraterni, charakter uroczysty.

 

Art. 23.

1. Zastępca przełożonego wspomaga przełożonego w wypełnianiu jego posługi.

2. W szczególności zastępca przełożonego:
a. w razie czasowej niemożności pełnienia obowiązków przez przełożonego, przejmuje jego obowiązki,
b. w razie powstania wakatu na stanowisku przełożonego – przejmuje jego obowiązki i pełni je do końca kadencji,
c. organizuje i przeprowadza wybory nowej rady po upływie kadencji.

 

Art. 24.

1. Mistrz formacji, postępując dyskretnie i rozważnie, odpowiada za formację podstawową kandydatów, nowicjuszy i profesów czasowych.

2. W szczególności mistrz formacji:
a. kształtuje i pogłębia ducha dominikańskiego, umiłowanie Kościoła i Zakonu,
b. dba o formację kandydatów, nowicjuszy i profesów czasowych,
c. poznaje nowicjuszy i wprowadza ich w życie ewangeliczne oraz w duchowość dominikańską,
d. wychowuje do zdrowej i trzeźwej pobożności,
e. wskazuje na wartość życia wspólnotowego i uczy odpowiedzialności za rozwój całej fraterni,
f. przedstawia radzie ustne opinie o kandydatach, nowicjuszach i profesach czasowych,
g. przedstawia radzie plany formacji podstawowej,
h. współpracuje z mistrzami formacji innych fraterni,
i. zabiega o nowe powołania.

3. W przypadkach szczególnie uzasadnionych, rada na wniosek mistrza formacji może na czas określony powołać osobę wspomagającą go w pracy.

 

Art. 25.

Sekretarz prowadzi dokumentację fraterni i protokołuje zebrania rady.

 

Art. 26.

Skarbnik zajmuje się sprawami ekonomicznymi fraterni i prowadzi jej księgi rachunkowe.

 

Art. 27.

1. Infirmarz dba o łączność z członkami fraterni: chorymi i w podeszłym wieku, utrzymuje z nimi kontakt, troszczy się szczególnie o umożliwienie im dostępu do życia sakramentalnego i dba o podtrzymanie ich jedności z fraternią i całym Zakonem.

2. W razie konieczności infirmarz wraz z całą fraternią zadba o zaspokojenie podstawowych potrzeb bytowych chorych i będących w podeszłym wieku członków fraterni.

 

Art. 28.

1. Fraternia prowadzi dokumentację, na którą składają się:
a. księga obłóczyn i profesji,
b. księga rady – zawierająca protokoły z posiedzeń, podpisane przez prowadzącego i sekretarza,
c. księga rachunkowa, zawierająca dokumentację księgową,
d. archiwum – zbiór korespondencji i różnych dokumentów,
e. kronika.

2. Wyżej wymienione dokumenty są własnością Zakonu Kaznodziejskiego.

 

Art. 29.

1. Rada fraterni może powołać sekcje w obrębie fraterni.

2. Powołując sekcję, rada fraterni określi jej status.

 

Art. 30.

1. Nową fraternię może powołać generał lub prowincjał Zakonu Kaznodziejskiego, po zapoznaniu się z opinią rady prowincjalnej świeckich.

2. Nowa fraternia winna być afiliowana przy klasztorze dominikańskim lub diecezji.

3. Nowa fraternia winna liczyć co najmniej siedmiu profesów wieczystych.

 

Art. 31.

Fraternia ulega rozwiązaniu po upływie stu lat od śmierci ostatniego z jej członków.

 
V. Ustrój i zarząd w Prowincji

 

Art. 32.

1. Prowincjał jest zwierzchnikiem wszystkich Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego na terenie Polskiej Prowincji.

2. Rada prowincjalna składa się z 3 do 5 członków, wybieranych przez elektorów. W skład rady wchodzi z urzędu promotor prowincjalny.

3. Rada prowincjalna:
a. reprezentuje wspólnotę Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego, w szczególności wobec prowincjała,
b. może zgłaszać postulaty na kapitułę generalną i prowincjalną Zakonu,
c. posiada głos doradczy przy mianowaniu promotora prowincjalnego,
d. opiniuje wniosek o powołanie nowej fraterni,
e. zapewnia rozpowszechnianie materiałów informacyjnych i formacyjnych, np. poprzez wydawanie biuletynu, redagowanie strony internetowej itp.,
f. organizuje doroczne rekolekcje i zjazdy oraz inne wspólne przedsięwzięcia Świeckich w prowincji,
g. utrzymuje kontakt z fraterniami i profesami prywatnymi,
h. zatwierdza i przedstawia prowincjałowi do ratyfikowania i promulgowania Dyrektorium, opracowane przez komisję składającą się z przedstawicieli wszystkich fraterni,
i. przyjmuje inne dokumenty opracowane przez komisję składającą się z przedstawicieli wszystkich fraterni.

 

Art. 33.

1. Radę prowincjalną stanowią: przełożony, zastępca przełożonego i radni.

2. Kadencja rady trwa cztery lata.

3. Wybory radnych na nową kadencję przeprowadza zastępca przełożonego.

4. Na trzy miesiące przed upływem kadencji rady, zastępca przełożonego kieruje pismo do wszystkich fraterni, przypominając o wyborze delegatów.

5. Wybory nowej rady winny się odbyć nie później niż trzy miesiące od upływu po upływie kadencji.

6. Elektorami są przełożeni fraterni, mistrzowie formacji i delegaci. Ustępujący przełożony prowincjalny jest elektorem z urzędu.

7. W przypadku niemożności reprezentowania fraterni przez przełożonego lub mistrza formacji, fraternia może wybrać innego delegata.

8. Zaświadczenie o wyborze delegatów podpisuje przełożony fraterni.

9. Fraternia, która liczy mniej niż 20 profesów wieczystych ma prawo wysłania jednego delegata, zaś licząca 20 i więcej – dwóch.

10. Wyjątkowo, gdyby zastępca przełożonego był z jakiegokolwiek powodu niezdolny do wywiązania się ze swych obowiązków, wybory przeprowadzi promotor prowincjalny. O niezdolności zastępcy przełożonego zdecyduje rada przed upływem swojej kadencji, w głosowaniu tajnym, zwykłą większością głosów. W takiej sytuacji wszystkie kompetencje zastępcy przełożonego, przewidziane w paragrafie niniejszym przejmuje promotor. Jeśli niezdolność zastępcy przełożonego ujawni się po upływie kadencji rady jego kompetencje przejmuje promotor z urzędu.

 

Art. 34.

1. Jednego skrutatora wyborcy wybierają spośród siebie, w głosowaniu jawnym, zwykłą większością głosów. Drugim skrutatorem jest promotor prowincjalny. Skrutatorzy składają przysięgę dochowania tajemnicy wyborów.

2. Liczbę radnych ustalają elektorzy, w głosowaniu jawnym, zwykłą większością głosów. W tym samym trybie elektorzy ustalają, czy głosować będą na całą listę kandydatów, czy pojedynczo na każdego z nich.

 

Art. 35.

1. Kandydatów na radnych zgłaszają elektorzy spośród siebie. Ilość kandydatów jest nieograniczona.

2. Kandydatem może być wyłącznie profes wieczysty, członek fraterni.

3. Elektorzy mogą zwykłą większością głosów, w głosowaniu jawnym, zadecydować o zamknięciu listy kandydatów.

 

Art. 36.

1. Wyborów członków rady dokonuje się w sposób tajny.

2. Głosować można tylko osobiście.

3. Za wybranego uważa się kandydata, który uzyskał ponad połowę ważnie oddanych głosów w trzech pierwszych głosowaniach. W następnych głosowaniach wystarczy większość względna, tj. za wybranych uważa się kandydatów, którzy uzyskali największą liczbę głosów, stosownie do ilości miejsc pozostałych do obsadzenia.

4. W wypadku powstania wakatu w radzie, w terminie najbliższego dorocznego zjazdu przełożonych i mistrzów formacji zwołuje się zjazd wyborczy i przeprowadza się wybory uzupełniające.

5. Jeżeli radny, bez ważnych i usprawiedliwionych powodów, nie uczestniczy w pracach rady przez okres półtora roku – jego mandat wygasa. Wygaśnięcie mandatu rada stwierdza uchwałą podjętą zwykłą większością głosów w głosowaniu tajnym.

 

Art. 37.

1. Rada prowincjalna prowadzi dokumentację, na którą składają się:
a. księga protokołów – zawierająca protokoły z posiedzeń, podpisane przez prowadzącego i sekretarza,
b. księga rachunkowa, zawierająca dokumentację księgową,
c. księga obłóczyn i profesji prywatnych,
d. katalog fraterni,
e. archiwum – zbiór korespondencji i innych dokumentów.

2. Wyżej wymienione dokumenty są własnością Zakonu Kaznodziejskiego.

 

Art. 38.

1. Przełożonego prowincjalnego i jego zastępcę wybierają spośród siebie członkowie rady, niezwłocznie po jej ustanowieniu, w głosowaniu tajnym.

2. W pierwszej kolejności wybiera się przełożonego. Wybór jest dokonany, jeśli kandydat uzyska ponad połowę ważnie oddanych głosów.

3. Maksymalna ilość głosowań wynosi siedem. W przypadku , gdy w szóstym głosowaniu żaden z kandydatów nie uzyskał wymaganej większości głosów, w głosowaniu siódmym radni dokonują wyboru spośród dwóch kandydatów, którzy w głosowaniu szóstym uzyskali największą liczbę głosów. W przypadku równej ilości głosów oddanych na kandydatów w siódmym głosowaniu, przełożonym zostaje kandydat starszy precedencją, spośród wybieranych w tym głosowaniu.

4. W tym samym trybie przeprowadza się następnie wybory zastępcy przełożonego.

 

Art. 39.

1. Przełożony prowincjalny jest znakiem jedności wspólnoty Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego na terenie Prowincji Polskiej.

2. Przełożony prowincjalny organizuje pracę rady prowincjalnej i przewodniczy jej posiedzeniom.

 

Art. 40.

1. Zastępca przełożonego prowincjalnego wspomaga przełożonego w wypełnianiu jego posługi.

2. W szczególności zastępca przełożonego:
a. przejmuje obowiązki przełożonego w razie czasowej niemożności ich pełnienia przez przełożonego,
b. w razie powstania wakatu na stanowisku przełożonego – pełni jego obowiązki do końca kadencji,
c. przeprowadza wybory nowej rady po upływie kadencji.

 
V bis. Świeccy Zakonu Kaznodziejskiego na terytoriach powierzonych apostolskiej trosce Prowincji Polskiej

 

Art. 40 bis.

1. Fraternie, znajdujące się na terytoriach powierzonych apostolskiej trosce Prowincji Polskiej Zakonu Kaznodziejskiego, należą do tej prowincji. To samo dotyczy osób przyjętych prywatnie do Zakonu.

2. Prawem partykularnym dla świeckich na tych terytoriach jest niniejsze Dyrektorium.

3. Rada Prowincjalna, organizując doroczne rekolekcje, zjazdy i inne wspólne przedsięwzięcia, zaprasza do udziału w nich wszystkich świeckich, należących do Prowincji Polskiej.

 

Art. 40 ter.

1. W przypadku powołania wikariatu prowincjalnego, wspólnota świeckich takiego wikariatu korzysta z autonomii.

2. Przepisy niniejszego Dyrektorium stosuje się na terenie wikariatu odpowiednio.

3. Na terenie wikariatu, przewidziane w Regule Fraterni Świeckich Świętego Dominika oraz w niniejszym Dyrektorium:
─ kompetencje prowincjała ─ wykonuje każdorazowy wikariusz prowincjalny;
─ kompetencje promotora prowincjalnego ─ wykonuje delegat promotora, ustanowiony przez promotora w porozumieniu z wikariuszem prowincjalnym;
─ kompetencje rady prowincjalnej ─ wykonuje rada wikarialna, powołana przez przedstawicieli fraterni z terenu wikariatu;
─ kompetencje przełożonego prowincjalnego ─ wykonuje przełożony wikarialny.

4. Postanowienie ustępu poprzedzającego nie dotyczy zmian Dyrektorium, które dla swej ważności powinny być każdorazowo dokonywane w trybie art. 32 ust. 3 lit. h.

5. Świeckim prowincji spoza wikariatu prowincjalnego nie przysługuje ani czynne, ani bierne prawo wyborcze do rady wikarialnej. Świeckim z terenu wikariatu prowincjalnego nie przysługuje ani czynne, ani bierne prawo wyborcze do rady prowincjalnej.

6. Rada prowincjalna i rada wikarialna z poszanowaniem wzajemnej autonomii, współdziałają wypełnianiu swoich zadań, informując się wzajemnie o podejmowanych inicjatywach. W miarę możliwości i potrzeby podejmują też inicjatywy wspólne oraz koordynują ich realizację.

 
VI. Postanowienia końcowe

 

Art. 41.

Od wszystkich decyzji i postanowień podjętych na podstawie niniejszego Dyrektorium przysługuje prawo odwołania do Prowincjała Polskiej Prowincji Zakonu Kaznodziejskiego, a od jego decyzji i postanowień – do Generała Zakonu.

 

Art. 42.

Zwyczaje każdej fraterni stanowią istotny element kształtowania tożsamości jej członków. Mogą one zostać spisane w odrębnym dokumencie, który jednak nie będzie aktem normatywnym.

 

Art. 43.

Niniejsze Dyrektorium, jako akt wykonawczy do Reguły i Deklaracji Generalnych, należy tłumaczyć i rozumieć w duchu tych dokumentów. Powyższe przepisy mają służyć rozwojowi życia wewnętrznego i pogłębieniu relacji świeckich członków Zakonu Kaznodziejskiego z Bogiem, między sobą i z innymi członkami Kościoła.

 


1 Wzywamy braci do nieprzyjmowania osób świeckich w poczet “członków prywatnych” laikatu Zakonu Kaznodziejskiego przez przyjęcie od nich profesji, ale raczej do kierowania ich do najbliższej fraterni lub członka prowincjalnej rady świeckich.